Zawał serca u pacjentów z cukrzycą typu 2 – wpływ fenofibratu.

Na łamach European Heart Journal ukazała się praca, której celem była ocena częstości występowania oraz określenie ewentualnych czynników predykcyjnych bezobjawowego, niemego zawału mięśnia sercowego u pacjentów z cukrzycą typu 2 na podstawie dużej kohorty uzestniczącej w badaniu Fenofibrate Intervention and Event Lowering in Diabetes (FIELD).

Pacjentom uczestniczącym w badaniu rutynowo wykonywano elektrokardiogramy i oceniano je na podstawie kryteriów Minnesota-code, w poszukiwaniu nowo powstałych załamków Q świadczących o zawale serca, które pojawiły się bez wystąpienia jakichkolwiek objawów klinicznych.

Okazało się, że spośród wszystkich zawałów serca w badanej grupie, 36,8 % miało charakter niemy, bezobjawowy. Czynnikami predykcyjnymi wystąpienia niemego zawału serca były: płeć męska, starszy wiek, dłużej trwająca cukrzyca, wcześniej występująca choroba sercowo-naczyniowa, neuropatia, wyższa wartość hemoglobiny glikowanej, albuminuria, wyższa wartość kreatyninu, leczenie insuliną.

Oceniono również wpływ leczenia fenofibratem na występowanie zawału serca w tej grupie pacjentów. Okazało się, że zastosowanie fenofibratu u chorych z cukrzycą typu 2 powodowało redukcję ryzyka zawału serca (objawowy lub bezobjawowy) o 19 % [hazard ratio (HR) 0,81, 95% confidence interval (CI) 0,69-0,94; P = 0,006], – dla objawowego zawału serca o 24% (P = 0,01), dla niemego zawału serca o 16% (P = 0,16).

Spośród pacjentów, u których wystąpił epizod niemego zawału serca, fenofibrat powodował redukcję ryzyka rozwoju objawowej choroby sercowo-naczyniowej o 78% (HR 0,22, 95% CI 0,08-0,65; P = 0,003).

W przedstawionym badaniu okazało się, że zastosowanie fenofibratu u chorych na cukrzycę typu 2 redukowało ryzyko wystąpienia pierwszego zawału serca oraz zmniejszało ryzyko wystąpienia przyszłych epizodów sercowo – naczyniowych u pacjentów, u których wystąpił niemy zawał mięśnia sercowego.

European Heart Journal

More from Doniesienia

---

Editor Picks

---